صدا همون صدا بود …

اول اینکه عید شما مبارک امیدوارم سالی پر از خوبی، شادکامی و موفقیت در انتظارتان باشد

و بعد اینکه آمدم مثنوی هفتاد من کاغذ از سالی که دارد می گذرد نوشتم و دست آخر دیدم که «ولکن دل به غم مسپار» …

خلاصه اش این بود که بهار بهانه است برای آغاز دوباره … حتی اگر هزار بلا سرت آمده باشد در سالی که دارد می رود

و اینکه به این بهانه هم سال نو را تحویل بگیریم و هم خودمان را

چه اشکالی دارد اصلا برای خودتان کارت پستال بهاری هم بفرستید…

یک جوری ما کرگدن های پوست کلفت باید خودمان را دلداری بدهیم برای آغاز دوباره

چه بهانه ای بهتر از جشن تولد بهار و جشن تولد من ؟